फ्रेंड रिक्वेस्ट

मी पुन्हा पुन्हा माझा फोन तपासत होतो पण अजून मेसेज आला नाही. दुपार होऊन गेली, अद्याप तिच्याकडून कोणताही कॉल किंवा मेसेज कसा आला नाही…हा विचार मला सतावत होता.. ती सहसा सकाळी मला मेसेज करते… आणि मग आम्ही दिवसभर काम करत करता गप्पा मारतो….गेले ३/४ महिन्याची ही सवय झाली…… पण आज अचानक काय झाले??? तिने आतापर्यंत मला मेसेज का केला नाही? काही प्रोब्लेम तर नसेल ना झाला???? ठीक तर असेल ना?? घरी काही प्रोब्लेम तर झाला नाही ना???

तिचा विचार करत असताना, हे सर्व कसे सुरू झाले यावर मी विचार करू लागलो… खरंतर आम्ही एकमेकांना भेटलो ही नाही अजुन….ती एक mutual friend म्हणून एका मित्राच्या प्रोफाइल वर दिसली…फोटो बघताच मला खूप आवडली..जणू काळीज खललास झाले…बस झालं…मी फार विचार ना करता तिला फ्रेंड रिक्वेस्ट पाठवली…

एक दोन आठवड्याच्या प्रतिक्षेनंतर तिने माझी फ्रेंड रिक्वेस्ट एक्सेप्ट केली. हळू हळू बोलणे होऊ लागले… येणाऱ्या प्रत्येक दिवसाबरोबर ती माझ्यासाठी अधिकाधिक महत्वाची होत चालली ….मला तिला प्रत्यक्ष भेटायची ओढ वाटू लागली… तिला भेटण्याचं अनेक बहाणे मी शोधू लागलो पण माझा प्रत्येक प्रयत्न तिने हाणून पाडला होता…कधी ऑफिसचे काम आहे म्हणून कधी घरचे आलेत म्हणून…एक ना एक अनेक बहाणे…..मी ही मग फारसा जोर धरला नाही…शेवटी मला तिला दुखवायचं नव्हते की जबरदस्ती करायची नव्हती….

ती माझ्या आतापर्यंतच्या आयुष्यातली एक सुंदर गोष्ट होती, जी मी प्रत्येकापासून लपवण्याचा प्रयत्न करत होतो… ती माझी गुप्त प्रेयसी बनली. ती मला आनंद देत होती, तिच्याशी बोलल्यावर माझे मन प्रफुल्लित होते. मी दररोज वेड्यासारखी तिची प्रतीक्षा करू लागलो….

आताही मी पुन्हा माझा फोन उचलला आणि चेक केला पण तिथे मेसेज नाही. मला खूप उदास वाटले… आम्ही ऑफिसमध्ये काम करत असताना खूप बोलतो..म्हणजे सोमवार ते शुक्रवार ९ ते ६…. वेळ जात होती, तो 3: 30 वाजले पण तिच्याकडून कोणताही संदेश आला नाही…तसे मी अजूनच उदास झालो…

ती कदाचित व्यस्त आहे किंवा कुठेतरी अडकली आहे म्हणूनच तिने माझ्याशी संपर्क साधला नाही असे सांगून मी स्वतःला खात्री पटवून देऊ लागलो…. दिवस जाऊ देणं मला कठीण होतं. हा शुक्रवार आहे आणि आठवड्याच्या शेवटी आम्ही तिच्याशी तीन दिवसांपेक्षा जास्त बोलल्याशिवाय कसे काढू शकेन ह्याचा मला विचार पडला….

हा शनिवार व रविवार येण्याची कधीही इच्छा नव्हती. सोमवारची वाट पाहणे मला खूप वेदनादायक वाटले जेणेकरुन मी तिच्याकडून ऐकू शके. पुन्हा, मी सोमवारी तिच्या मेसेज साठी थांबलो. तास निघून गेले पण तिच्याकडून कोणताही संदेश मिळाला नाही, मी तिला कॉल करण्याचा विचार केला पण मला माहित आहे की मी हे करू शकत नाही…..

मी असहाय्य वाटले आणि मला खूप कोंडी झाली होती. मला फक्त एकदाच तिच्याकडून ऐकायचे आहे आणि काय चालले आहे ते जाणून घ्यायचे आहे? ती माझ्याशी बोलत का नाही? अचानक काय झाले….हे अन् अनेक प्रश्न माझ्या मनाला पडले….

एक आठवडा अशा प्रकारे गेला….संपर्क होत नव्हता. मी उदास होतो. कामात उगीच चुका होऊ लागल्या…त्यावरून मी एकदोनदा मॅनेजरची ही बोलणी खाल्ली…कामात लक्ष दे नाहीतर मेमो मिळेल..अशी धमकी ही ऐकली….संध्याकाळी देवळात जाऊन उगीच चक्कर मारुन आलो….काय झाले असेल…असे अचानक ह्या विचाराने आता मला वेड लागायची वेळ आली होती….

तिचा पत्ता शोधण्यासाठी मी तिला आजच फोन करण्याचा निर्णय घेतला. पण… मी स्वतःला थांबवले… आणि मग मी तिला मजकूर पाठवला.

हाय!

मी निळ्या रंगाच्या टिकची वाट पाहत होतो. आणि हो तिने हे वाचले आणि मला दिसते की ती टाइप करीत आहेत. माझ्या चेहरयावर एक स्मित आलं आणि मी तिच्या उत्तराची आतुरतेने वाट पहात होतो.

हाय…कसा आहेस???

दुसर्‍या टोकावरून तिचा मेसेज आला तसे मला हुश््श झाले….

मी तिच्याकडे प्रश्न विचारण्यास सुरवात केली… ती कोठे होती? काय करत होती..? माझी आठवण आली का ? याबद्दल तिला शांतपणे विचार करून नंतर तिने उत्तर दिले.

“मी ठीक आहे. मी ऑफिसच्या कामामध्ये होते…ऑडिट होते…त्यात बिझी होते… गुरुवारी मला तातडीने घरी जाव लागले, तेथे नेटवर्क गमावले. मी इतकी व्यस्त होते की वेळ काढणे, chat करणं मला शक्य झाले नाही. मला माफ कर.”

मला रिलॅक्स वाटले पण त्याच वेळी मलाही समजले की ती माझ्यासाठी किती महत्त्वाची झाली आहे. आमच्या नात्यातील तीव्रता मला यापूर्वी कधीच जाणवली नव्हती. मी आतापर्यंत तिच्याबद्दल कदाचित पझेसिव्ह झालो होतो….आणि तिला मात्र माझ्याबद्दल काहीच तशी भावना नव्हती ….

आणि अचानक मला जाणवलं की ती आपल्या काम बदल, कुटुंबीयांबदल तिला खूप आत्मतियता आहे… तिच्या खुप साऱ्या जबाबदाऱ्या आहेत. आपल्या जबाबदारीवर ती नीट, व्यवस्थित पार पाडत होती..कदाचित ह्याध्ये मी बसत नव्हतो….मागील आठवड्यात मी तिच्या आयुष्यात कुठेही नव्हतो…..फक्त एक निव्वळ एक टाईम पास होतो…आपल्या सोयीनुसार केलेला….

मी आश्चर्यचकित झालो, मी योग्य मार्गावर आहे की नाही मलाच प्रश्न पडला…. मी तिच्यावर असेच प्रेम करणे चालू ठेवावे किंवा स्वत: ला थांबवावे? मी पुन्हा माझ्या आयुष्यातील या नवीन अध्यायबद्दल असहाय्य आणि अजूनच गोंधळात पडलो……